A collection of one? How can one be a collection? In the end I came up with this:
Nederlandse vertaling onderaan:
Nederlandse vertaling onderaan:
What? A Hümmel figurine, these are collectibles, so I think one is a collection, especially when you are sure that this will be the only one forever.
How many? There is only this one Hümmel figurine, I have a few Goebel collectibles though.
When? I inherited this one from my parents in 2003, but it was there even before I was born.
Why? I think Harry Potter would call this a portkey. When I pick up this little statue I am back in Rotterdam, 1964-1965. I was terrified of dogs, especially the boxer of my neighbor, who was always behind me on the couch, when we visited her. That neighbor could not understand me at all. Why being afraid of a dog that doesn't harm anybody? But I was small and that dog was huge! And did that dog know that he was suppose to harm nobody?
First and Last: My mother had a few of these Hümmel figurines, but this one appealed so much to me! I could watch this forever. Just feeling like that little guy who was afraid of dogs too. I had to have this one, my brother took the others. I have often thought of giving this to him, but I just cannot. If I pick it up...my memories start with the warm feeling of being save with my parents...
Is this kitsch or beautiful? It really doesn't matter.
And now what? I have this out of sight in a closed cupboard. I am affraid that people want to give me more of these. I just like this one.
Anything else?
After I inherited this figurine I examined it closely again and suddenly I saw that this was mended. When you look closely, you'll see that the right branch was glued back on. I cannot remember, but this must have been my fault...Why? I think Harry Potter would call this a portkey. When I pick up this little statue I am back in Rotterdam, 1964-1965. I was terrified of dogs, especially the boxer of my neighbor, who was always behind me on the couch, when we visited her. That neighbor could not understand me at all. Why being afraid of a dog that doesn't harm anybody? But I was small and that dog was huge! And did that dog know that he was suppose to harm nobody?
First and Last: My mother had a few of these Hümmel figurines, but this one appealed so much to me! I could watch this forever. Just feeling like that little guy who was afraid of dogs too. I had to have this one, my brother took the others. I have often thought of giving this to him, but I just cannot. If I pick it up...my memories start with the warm feeling of being save with my parents...
Is this kitsch or beautiful? It really doesn't matter.
And now what? I have this out of sight in a closed cupboard. I am affraid that people want to give me more of these. I just like this one.
Anything else?
Wat? Een Hümmel beeldje, tsja een verzameling van 1? Het moest wel iets worden dat 'verzamelwaardig' was en waarvan ik zeker wist dat de 'verzameling' zich nooit zou uitbreiden.
Hoeveel? Nou ja, 1 dus! Ik heb nog wel wat van de firma Goebel, de fabrikant van deze beeldjes.
Waarom: Dit is wat Harry Potter een portkey (ik weet de Nederlandse term niet, jullie?) zou noemen. Als ik dit beeldje oppak ben ik direct terug in Rotterdam 1964-1965. Ik ben een peuter en als de dood voor honden, vooral voor de boxer van mijn buurvrouw, die altijd achter mij op de bank moet liggen. Mijn buurvrouw snapt niets van mij. Waarom zou iemand bang zijn voor een hond die niemand kwaad doet? Maar ik ben klein en die hond is giga. En weet die hond ook dat hij nix doet?Hoeveel? Nou ja, 1 dus! Ik heb nog wel wat van de firma Goebel, de fabrikant van deze beeldjes.
Eerste en laatste: Mijn moeder had meer van dit soort beeldjes, maar ik wilde alleen deze. Ik heb in mijn gevoel als peuter uren naar dit beeldje gekeken (er was nog nauwelijks iets op tv en wij woonden boven). Ik kon me natuurlijk precies voorstellen hoe bang dat jongetje moest zijn.
En nu? Ik hoef er niet meer. Deze is de enige die me direct dat veilige en warme gevoel van thuis geeft. Mooi? Lelijk? Dat doet er helemaal niet toe. Maar voor de zekerheid staat-ie uit het zicht, voordat iemand denkt dat ik graag meer van die beeldjes cadeau krijg.
Anders nog iets? Toen ik dit beeldje erfde heb ik het nog weer eens heel goed bekeken en ontdekte ik ineens dat het gerepareerd was. De rechtertak is aangelijmd. Ohoh mijn schuld natuurlijk, al herinner ik me er niets meer van!
Ik ben natuurlijk benieuwd of jij ook een verzameling van 1 hebt! Groetjes LiLi M.
Do you have a collection of just one? Or any questions for me? I would love to know!
xoxo LiLi M.
22 comments:
Hi LiLi, I just had to chuckle when I read that you keep this figurine in a closed cupboard. Well, I guess I would too ;-). My collection of one is my husband, lol.
Have a great day and I'm looking forward to seeing your collection of 2, tomorrow!
Hugs,
Julia
Wat een schitterend verhaal over je collectie van 1 ! En dat hij uit het zicht staat begrijp ik helemaal, je hebt er een emotionele band mee maar hoeft geen vitrine vol met hummels. Ik kijk graag naar beeldjes bij andere mensen omdat ik ze zelf niet heb. Mijn collectie van 1 staat nog bij mijn ouders die allebei nog in leven zijn.
Groeten Caroline
Wat een mooi verhaal over je vezameling van 1. Mijn schoonmoeder verzameld hummels. Ze heeft ze als schemerlamp, kalender, in kastjes en op de tv. Mijn verzameling van 1 is een wijwatervaatje van goebel met hummel engeltje!! Ik kan zo goed als zeker zeggen dat het bij 1 vaatje zal blijven!!
Een fijne maandag..
yep tis 1 maart, dus die eerste uitdaging is je al gelukt :))) Mijn verzamleing, zijn uiltjes geweest, nu niet meer, want ik krijg ze niet meer kwijt, wel heb ik een verzameling van uilen in mijn tuin staan. :)) Mijn schoonma heeft ook van die hummeltjes, maar ik ben er geen fan van, maar zoals jij 1 stuk als dierbare herinnering, ..... ik denk het wel. Meid, je bent er vroeg bij, vast nog geen thee gehad denk ik?? :)))) liebe grusse von mir
Ach Hümmeltjes, ik heb in een winkel gewerkt waar ze verkocht werden. Ik heb er niets mee, maar als je ze heel goed bekijkt zijn ze prachtig gemaakt. Jouw beeldje zet je in één stap terug in de jaren. En daarom zou ik portkey (als het dan persé moet) vertalen in de vroeger-sleutel.
Leuk je berichtje op mijn blog en ik moest erg lachen om het natte hondengeurtje aan de trui;)
O'ja ik heb even nagedacht maar ik heb een verzameling van 1, en wel een tuinkabouter. Ik ga hem op mijn andere blog zetten, dan kun je hem een keer zien.
Lieve groet,
Hermine
Een verzameling van 1 ???? Ik heb mijn hele huis een beetje rondgekeken maar een verzameling van 1 heb ik echt niet. Dacht ik.... Wanneer je Hans niet meetelt natuurlijk !!!!
Of ja toch om maar in jouw reden van het verzamelen van maar 1 te blijven, Ik heb van mijn oma een kraantjeskan. Toen zij nog leefde vertelde ik haar dat ik de kan graag wilde hebben. Zij gaf hem mij toen niet maar stopte er wel een briefje in met mijn naam erop. En nu staat de kan al weer heel wat jaartjes in huis, En eerlijk gezegd wilde ik er hier ook niet meer van. Voor mij geldt hetzelfde mooi of lelijk dat doet er niet toe het zijn de herinneringen.
Leuke post ik ben benieuwd naar nummer 2.
groetjes en een heel fijne week.
Wij hadden thuis ook een verzameling van één van Hummel. Mijn zus heeft dat beeldje uit nostalgische overwegingen meegenomen. Heb ik zelf een verzameling van 1? Hmm vast wel,want ik ben niet zo'n verzamelaar. Maar ik denk dat een porseleinen ballerina beeldje nog het meest in de buurt komt. Vond ik als kind helemaal geweldig, is nu niet meer echt mijn ding, maar herinnert me aan vroeger. Net als jij dus.
Lii! I remember the Hummels...they were so popular and way back in the 80s, I loved to do cross-stitch and did one of the boy and girl with an umbrella....I don't have just ONE of anything. Unless it is a rare find of course, but if there is an extra of something I like, I GET TWO OF THEM! And you have inherited a fine collection of beautiful vintage and antique finds as well, Lili! I still think about that lovely silver collection of your mother's!
Bisous ma chère! Anita
Ach ja, die hummeltjes. Mijn schoonzus had er ook heel veel. Nu ik erover nadenk zie ik ze niet meer.
Leuk op naar nr 2.
lieve groet Lia
I love these figures, thank you for sharing your collection
Victoria xx
Ahhhh now there's the trick... hide things in the cupboard so friends and relatives don't start adding to the collection! ;) Brilliant!
I love your Hummel, by the way! =)
Well that is how the collection multiplies when friends see one item and think you need more. I started with a tea cart and now have so many tea pots I guess I now have a collection of many but I still like the tea cart the best which was the first item:) It is all about the memories either one or 101!
Joyce
Lili,
I too have a collection of one Hummel which I got from my mom’s estate.
My Hummel angel figurine was one that I bought for my mom with my first paycheck from my first job when I was in high school. My mom loved to shop we use to go all over for the best deals, she would go shopping two to three times a week, from city to city. She worked so Saturday was her day from sunup to sundown to go do what she loved best.
We were walking down the street from a favorite shop when I spotted these dusty angels in a corner of the front window of this run down jewelry store. I went in and asked to see the figurine there was no price tag on it so I asked how much, he offered it to me for a forth of what their were going for, I happily had him wrap it up and with joy gave it to mom on the spot. She was delighted and showed it off to all that came to the house and told the story of how I got it for her with my first paycheck.
I keep them in a drawer where I keep some of my doll props. The Angels comes out at Christmas and then I tuck them away. I too would not want anymore to show up as gifts…
I must tell you the story of the tiny owl I once displayed many years ago and within a year ten more owls
Came into my life as gifts…I really was not an owl person.
Louise
Leuk, en dan vooral je herinneringen eraan. En dat is altijd een goede reden om het er bij eentje te houden :)
(Portkey staat in de Nederlandse HP boeken als ViaVia :) )
It was so fun reading this about you and your Hummel and why it means so much to you. I don't really remember being afraid of dogs much except a neighbor's boxer. It was a fearsome thing.
I have a collection of one...my husband...I only care to have one of these too. LOL
hugs
Hier in het winkelcentrum zit een winkel waar ze verkocht worden. Komt uit Duitsland toch? Ben ook niet zo'n fan, maar sommige dingen bewaar je gewoon om de herinnering. Tot morgen.
This one is special indeed Lili, especially since it was from your parents who cherished it even before you came along! wow!
Plus...I loved the story of you being afraid of dogs...this little Hummel is perfect! I'm assuming that you still fear dogs and therefore keep it out of site? ;)
Love this post and I can't wait to see the next one. I think I'm going to love reading each and every one of them...I'm so glad March has 31 days :))))))
What a cute little hummel! I had bought one before but it turned out to be a look alike ,or i thought it was a hummel but iit wasn't! Sure looked like one though! I collect all sorts of goodies as you know! Dolls, petticoats,fabric, more dolls, sure have a thing for dolls!xo Andrea
that is so funny that you keep this closed away for fear that people will buy you more of them...i like the memories that you have attached to this piece that make it special to you...thanks for sharing LiLi...i am off to see your collection of two now...my internet signal is acting up...again...and i am so far behind on my blog reads...
I love these figures so very much! They are so cute! It is kitsch AND beautiful! PS- I was terrified of boxers also :) Have a good day!
Hi Lili,
I have just finished reading all 22 posts of your collections so far.
I wanted to comment on this one as I love your collection of one. I also understand why you keep the figurine in the closet. Sometimes one is all you want.
Hugs Karen
Hoi Lili,
Zat zo maar even naar al je verzamelingen te kijken en zag dat ik op je eerste geen reactie achtergelaten had, dus bij deze: Wat een herinnering van die hond. Kan je zien hoe een indruk zoiets kan maken! (Ik vind het trouwens wel een schattig beeldje hoor).
Ik heb dat ook bij bepaalde dingen van vroeger. B.v. bij de koekoeksklok van mijn opa. Als ik daar naar kijk, zie ik mezelf met mijn nichtjes en neefjes in de kamer zitten op de boerderij van mijn opa. De klok heeft twee deurtjes. 1 voor de koekoek en 1 voor het mannetje met de muziek. Het herinnerd mij aan de verjaardag van opa, en oud en nieuw vieringen met de familie. De klok heb ik bij een klokkenmaker gebracht maar helaas is die man ziek geworden en de klok is nog steeds bij hem (al een jaar). Ik hoop hem ooit hier in ons huis op te hangen.
Groetjes van Ester
Post a Comment